Temperament en gedrag

Dit kleine eendje heeft behoorlijk wat temperament. Wanneer je ook grotere rassen hebt rondlopen laten ze zich niet zomaar de kaas van het brood eten. Houd er rekening mee dat de dames van dit ras behoorlijk kunnen kwaken. Dat is een van de eigenschappen waarvoor dit eendje al sinds eeuwen lang wordt gehouden.

Fysieke kenmerken

Rasbeschrijving

Geschreven op basis van de gegevens uit de Nederlandse standaard

Dit eendje heeft een korte, kleine en brede romp en een horizontale houding. De kop is bol en rond met een brede schedel en hoog gewelfd voorhoofd en flink ontwikkelde bolle wangen. De middelgrote ogen zijn enigszins diepliggend en in het midden van de kop geplaatst. De korte brede snavel is mooi afgerond en enigszins hol. Wanneer het eendje aan de ideale verhoudingen voldoet is de snavel 1,2x zo lang als breed. De afmetingen van de snavel die als ideaal worden beschouwd zijn 28mm x 23mm. Dit kleine eendje heeft een korte, goed gebogen dikke hals die overloopt in een brede rug. De rug loopt naar achteren iets taps toe. De e korte staart loopt in het verlengde van de ruglijn. De borst is breed, rond en vol en dat geld ook voor de buik. Het achterlijf is ook goed ontwikkeld. De korte vleugels worden goed tegen het lichaam gedragen. De poten zijn vrij kort, zijn goed geplaatst onder het lichaam en de tenen zijn vrij recht en kort.

Wanneer dit eendje in goede conditie is, zit het strak in zijn veren. Het verenpak is zacht, vol, vast en de veren liggen netjes glad.
Qua vorm zijn er bij de kwaker geen grote verschillen tussen de woerd en de eend. Behalve dan dat de woerd stevige krullen op zijn staart heeft. dat noemen we lokken.

Onze vereniging probeert de rassen zo zuiver en gezond mogelijk te houden. Alle (kleine eendjes) zijn heel lief en schattig. Maar om het ras in goede gezondheid te behouden is het goed om bij het volgende stil te staan als je je eenden laat voortplanten.

Laat je eendjes niet voortplanten wanneer:
-ze een erfelijke afwijking vertonen zoals een druppeloog
-Ze veel te groot of te klein zijn.
-Wanneer de snavel significant korter of smaller is dan het ideaal.

Ga je met je eenden naar een show om ze te laten beoordelen?

Dan zijn dit fouten waar men qua type op let:
– Aanmerkelijk te fors of te klein van bouw; te smalle en te lange rug; te hoog gesteld; onvoldoende gewelfd voorhoofd; gedoken snavelhouding; snavel langer dan 33 mm. en smaller dan 20 mm.
– Minder ernstige fouten zijn: te hoog in de kop geplaatste ogen; weinig wangen tonend bij oude dieren.

Enkele rasspecifieke kenmerken

Een korte snavel en een hoog voorhoofd

Korte pootjes onder een bol lijfje

Goed ontwikkelde lokken

Nut kenmerken

Dit ras is een ^{[meer info]}
Sier ras

Omschrijving kenmerken van het ei

Eivorm:Creme-wit gekleurd eitje met een ovale vorm.

Geschat aantal eieren per jaar:

50

meer informatie over eieren

Afbeelding ei

Geschiedenis van het ras

Schrijver: Jan van Pieterson

augustus 2012, Klatering

Inleiding:
De mensheid heeft sinds zijn bestaan op deze aarde altijd belangstelling voor dieren gehad. De wolf werd tot huisdier gedomesticeerd en de kat werd door de Egyptenaren heilig verklaard. Dat is toch wel een stapje hoger in vergelijking met het heden. Dieren werden gehouden tot nut van de mensheid. In de tweede helft van de 19e eeuw ging men pluimvee houden voor het vlees en de eieren. In diezelfde tijd kwamen de konijnen meer in de belangstelling staan. Al in de vroege middeleeuwen stonden watervogels vanwege het jachtgenot hoog in aanzien bij de landadel. Ook als onderwerp voor o.a. schilderijen waren watervogels naast andere al dan niet exotische vogels een geliefd onderwerp. Schilders uit de Nederlandse Gouden Eeuw, zoals Jan Steen, Johannes Spruyt, Joachim Beukelaar en niet te vergeten Melchior de Hondecoeter schilderden fantastische doeken, waarvan zowel de personen als de dieren zo lijken af te stappen. Kijk maar een naar het schilderij “ ’t veertje”van d’Hondecoeter hoe hij een Roodhals gans, een Nijlgans, een Smient, een Bergeend en een Nonnetje portretteert, om nog maar te zwijgen over de Pelikaan en de Kroonkraanvogel en niet te vergeten de grote Zaagbek, Rotgans, een Wintertaling en ook nog een Muskuseend. Dit alle hiervoor genoemde vogels zijn wilde watervogels met uitzondering van de Muskuseend, maar hoe zit het dan met al die andere rassen, die wij tegenwoordig als gedomesticeerd beschouwen de ANAS DOMESTICA ? O, sommige waren in die tijd al bekend.

Maar laten wij is één van die rassen nader onder de loep nemen: de KWAKER ( Anas Domestica en nu komt het is het nu nanus= dwerg, of minutia=kleinheid ) …